Τα μέλη της Ε.Ν.Ο.Π.

κατά της σχολικής βίας - Bullying

 

 

     

 Τα νεαρά μέλη της Ενοριακής Νεανικής Ομάδας Ποταμού, με τη βοήθεια της κατηχήτριάς τους, πρεσβυτέρας Χριστιάννας Γκισδάκη και στα πλαίσια των συζητήσεων που διεξάγονται κατά την διάρκεια των κατηχητικών συνάξεων, συζήτησαν το δυσάρεστο φαινόμενο της σχολικής βίας - bullying, που δυστυχώς ταλαιπωρεί τις σχολικές κοινότητες και στην πατρίδα μας.

      Σχετικά με το θέμα αυτό παραθέτουμε σε περίληψη όλα όσα αναφέρθηκαν στις συναντήσεις των παιδιών.

      "Η 6η Μαρτίου, έχει καθιερωθεί ως η παγκόσμια ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας.

      Το έντονο φαινόμενο του εκφοβισμού, της λεκτικής και σωματικής βίας μέσα στον σχολικό χώρο, έχει δυστυχώς πάρει τεράστιες διαστάσεις με τραγικότατες συνέπειες στα παιδιά - θύματα της βίας αυτής.

     

  Ο εκφοβισμός εκδηλώνεται με φοβερές απειλές. Η λεκτική  βία περιλαμβάνει βρισιές, κοροϊδία, αρνητικά σχόλια, ενώ η σωματική βία εκφράζεται με ραπίσματα και κάθε είδους βιαιοπραγίες.

       Μία άλλη νέα μορφή βίας που παρατηρείται μέσα στις σχολικές αίθουσες είναι η συναισθηματική βία, κατά την οποία δεν υπάρχουν χειροδικίες και εκφοβισμοί.

         Το άτομο εκφράζει την εχθρότητα και επιθετικότητά του προς τον άλλο, με τρόπο ύπουλο και δόλιο. Κρύβει για παράδειγμα τα ατομικά αντικείμενα του συμμαθητή του σε σημείο που δεν μπορεί εκείνος να τα ανακαλύψει, ή ακόμα και τα καταστρέφει (σχίζει ή μουντζουρώνει βιβλία, σπάει τα μολύβια, σχίζει την τσάντα, κλέβει το πορτοφόλι κ. ά.).

         Οι παραπάνω μορφές βίας που περιγράψαμε έχουν τις ρίζες τους στο "bullying" (μπούλιγκ). Το "bullying" θεωρείται μα θρασύτατη, διεστραμμένη και αντικοινωνική συμπεριφορά, κατά την οποία το άτομο  επιβάλλεται εσκεμμένα, σκόπιμα στο άλλο άτομο, με σκοπό να κυριαρχήσει πάνω σ' αυτό, να το υποτάξει και να το καταστήσει θύμα του.

      Το "bullying" απορρέει από καθαρά ψυχολογικά και κοινωνικά αίτια. Η έλλειψη αγάπης, στοργής, επικοινωνίας γονέων - παιδιών, ο φθόνος η αντιζηλία, σε συνδυασμό με την ανεργία, την οικονομική κρίση, το διαφορετικό status  εκάστης κοινωνικής τάξης, τις κοινωνικές αδικίες και ανισότητες, την έλλειψη δικαιοσύνης.

       Για ν' αντιμετωπισθεί το δυσάρεστο αυτό φαινόμενο αποτελεσματικά, χρειάζονται τα εξής:

      1) Το παδί - θύμα να μην κλείνεται στον εαυτό του και να μιλάει ανοιχτά στον δάσκαλο και στον γονέα του. Να εκφράζει το πρόβλημά του  και να ζητάει βοήθεια από το σχολείο και την οικογένειά του.

      2) Οι γονείς να διατηρούν στενή επικοινωνία με τους δασκάλους για θέματα συμπεριφοράς.

      3) Μέσα από τα ανώτερα όργανα - ανώτατους φορείς της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων ( από συλλόγους γονέων και κηδεμόνων έως την ειδική γραμματεία του Υπουργείου Παιδείας) να εφαρμοστούν λύσεις για την καταπολέμηση της ενδοσχολικής βίας - buulying σε ολα τα σχολεία και

      4) Αποτελεί ανάγκη αμέσου προτεραιότητας, ο διορισμός στα δημόσια σχολεία όλων των βαθμίδων, ειδικών παιδοψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, για την  σωστή, κατάλληλη και αποτελεσματική αντιμετώπιση του τραγικού φαινομένου".

      

 Στο τέλος αρκετά παιδιά αποτύπωσαν σε πρόχειρο χαρτί τα δικά τους μηνύματα, με το δικό τους τρόπο.