Επισκέπτες του χώρου μας

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
YΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
 
Επειδή οι μνήμες των ανθρώπων πολύ εύκολα φθείρονται καθώς οι περισσότεροι αναδεικνύονται πιστοί μιμητές  εισαγόμενων ιδεών και εθίμων, ξένων προς την Ελληνορθόδοξη παράδοσή μας, υπενθυμίζουμε στους αγαπητούς αδελφούς οτι η ορθόδοξη γιορτή προς τιμήν της Μητέρας συνδιάζεται με την δεσποτική εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου Ιησού Χριστού και όχι την δεύτερη Κυριακή του Μάη, όπως σπεύσαμε εσχάτως να υιοθετήσουμε.
Ευτυχώς που σε πολλές ιστοσελίδες του διαδικτύου γίνεται αναφορά στην μεγάλη αυτή γιορτή, αναρτώντας συγχρόνως μία  πραγματική ιστορία, που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.
Αυτήν την ιστορία δανειζόμαστε κι εμείς προς ωφέλεια πνευματική όλων των αδελφών.
"Κάποτε σε μια φτωχική γειτονιά, ζούσε μια μονόφθαλμη μητέρα με το μικρό μονάκριβο παιδί της. Ένα μικρό αγόρι μόλις τεσσάρων ετών.
Όμως αυτό δεν την ήθελε και ντρεπόταν πολύ για την εμφάνιση της μητέρας του επειδή, όπως είπαμε, είχε ένα μάτι και την έβλεπε σαν τέρας!
Χωρίς να υπάρχει εναλλακτική λύση, αναγκαστικά μεγάλωνε μαζί της, αλλά ποτέ δεν την δέχτηκε και δεν της επέτρεπε να πάει σχολείο και να ρωτήσει γι'αυτόν, αλλά ούτε και την παρουσίαζε στους φίλους του, γιατί ντρεπόταν για την αναπηρία της μητέρας του.
Μάλιστα σαν φοιτητής αναγκασμένος να τρώει στην φοιτητική εστία, οπου εργαζόταν και η μητέρα του, απέφευγε συστηματικά να της μιλά ενώπιον των άλλων φοιτητών.
Τα χρόνια όμως πέρναγαν, τελείωσε τις σπουδές του και κανείς μέχρι τώρα δεν την είχε δεί καθώς την έκρυβε πολύ καλά.
Ήρθε η ώρα που ο νεαρός αυτός γνώρισε την σύντροφο της ζωής του. έκανε οικογένεια και παιδιά, αλλά ουδέποτε τους μίλησε για την μητέρα του, λέγοντάς τους οτι δεν είχε μητέρα.
Αυτός όμως που και που πήγαινε κρυφά και την έβλεπε στο φτωχικό σπιτάκι της.
Ὀμως ο πόθος και η υπέρμετρη αγάπη της μάνας, για το μονάκριβο παιδί της, την έκανε να σχίσει βουνά και λαγκάδια για να τον βρεί και να δει έστω και για λίγο τα εγγόνια της, που ποτέ έως τότε είχε δει.
Όταν τελικά εντόπισε το μέρος όπου έμενε ο γυιός της, πλησίασε και έφτασε μέχρι την πόρτα του σπιτιού. Εν συνεχεία με πολύ φόβο χτύπησε την πόρτα. Τότε η υπηρέτρια άνοιξε και τα μικρά παιδιά, αντικρύζοντάς την ηλικιωμένη με το ένα μάτι, άρχισαν να φωνάζουν και να κλαίνε. Ποτέ τους δεν είχαν ξαναδεί μια τέτοια άσχημη φιγούρα, και ενδεχομένως ήταν δικαιολογημένη η στάση τους.
Ο γυιός ακούγοντας τις φωνές των παιδιών του, έτρεξε έντρομος να δει τι συμβαίνει. Καθώς την αντίκρυσε άρχισε να την διώχνει βρίζοντάς και σπρώχνοντάς την.
 

Εκείνη, με ηρεμία απάντησε: "Σας ζητώ συγγνώμη, κύριε, αλλά φαίνεται οτι μου έδωσαν λάθος διεύθυνση" και έφυγε, χωρίς τα εγγόνια της να καταλάβουν οτι επρόκειτο για τη γιαγιά που ποτέ δεν είχαν δει.
Μετά από καιρό, οι συμμαθητές του γυιού διοργάνωσαν στο χωριό τους μία εορταστική συγκέντρωση. Εκείνος αποφάσισε να πάει μόνος, λέγοντας στη σύζυγό του οτι θα πήγαινε σε μία επαγγελματική υποχέωση. 
Όταν έφθασε στο χωριό του, πέρασε και από το φτωχικό πατρικό του σπίτι. Πλησιάζοντας όμως αντίκρυσε την πόρτα και τα παράθυρα ερμητικά κλειστά. Ρωτώντας έναν γείτονα, τον ενημέρωσε οτι η μητέρα του είχε φύγει από τη ζωή, λίγες μέρες πριν και οτι του είχε αφήσει μία επιστολή.
Με τρεμάμενα χέρια την άνοιξε και ξεκίνησε να διαβάζει:
"Πολυαγαπημένο και μονάκριβο παιδί μου. Έμαθα οτι επρόκειτο να έλθεις στη γιορτή των συμμαθητών σου. Όμως εξαιτίας της κλονισμένης υγείας μου, κατάλβα οτι ενδεχομένως να μην με προλάβεις ζωντανή και γι΄αυτό αποφάσισα να σου γράψω αυτή την επιστολή.
Παιδί μου, ζητώ να με συγχωρήσεις για το οτι εγώ ήμουν η αιτία που ντρεπόσουν για μένα . Ομοίως σου ζητώ συγνώμη για κείνη την ημέρα που τρόμαξα τα παιδάκια σου. Θέλω να ξέρεις οτι δεν σου κρατώ κακία που με απαρνήθηκες και μου στέρησες τη χαρά της μάνας. Το να σε βλέπω, όμως, να μεγαλώνεις, να σπουδάζεις, να κάνεις τη δική σου οικογένεια, σαν μάνα καμάρωνα κρυφά για το παιδί μου...
Ήλθε, όμως, η ώρα να μάθεις την αλήθεια. Όταν ήσουν 6 μηνών, σε ένα δυστύχημα με τον πατέρα σου, ο οποίος χάθηκε από τότε, έχασες το ένα σου μάτι. Έτσι, λοιπόν, έβγαλα το δικό μου και στο έδωσα για να έχεις μία καλύτερη ζωή. Δεν μπορούσα να σε φαντασθώ να συνεχίσεις τη ζωή σου μέσα στη δυστυχία του μονόφθαλμου.
Να ξέρεις οτι σε αγαπώ τόσο πολύ, όσο δεν μπορείς να φαντασθείς... Αν ποτέ χρειαζόταν θα σου έδινα και το άλλο μου μάτι, για να είσαι εσύ, το παιδί μου, πάντα καλά...".
Αυτός τότε έκλαψε πικρά για την απαράδεκτη συμπεριφορά του, όμως ήταν πολύ αργά, αφού δεν πρόλαβε να πει στη μάνα του πόσο πολύ την αγαπούσε, αλλά και πόσο πολύ την πίκρανε στη ζωή.
Ας γίνει παράδειγμα σε όλους μας, τώρα όσο είναι καιρός, να πούμε ένα συγγνώμη, να κάνουμε μία μεγάλη  αγκαλιά και ας σκορπίσουμε λίγη αγάπη στους πληγωμένους γονείς.
 
Μανούλες όλου του κόσμου
Χρόνια Πολλά!
 
 

 


Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΟΠΗΣ
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ ΠΙΤΑΣ
ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ
 
Με απόλυτη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ετήσια εκδήλωση κοπής πρωτοχρονιάτικης πίτας της ενορίας μας, το Σάββατο 26 Ιανουαρίου στην αίθουσα του Ιερού Ναού Υπερ. Θεοτόκου Ελεούσης.
Η άνετη αίθουσα εκδηλώσεων αποδείχθηκε μικρή για να χωρέσει τα 150 περίπου άτομα που προσήλθαν από ενωρίς.
Την εκδήλωση "άνοιξε" ο εφημέριος της ενορίας, π. Γεώργιος, που υποδέχθηκε τους παρευρισκομένους με θερμά λόγια και επισημαίνοντας οτι "δεν θα πρέπει να χάσουμε την αισιοδοξία και την ελπίδα μας. Ήλθε η στιγμή να καταλάβουμε όλοι μας οτι αν πραγματικά επιθυμούμε την σωτηρία, θα πρέπει να την αναζητήσουμε μόνο στο Θεό και όχι στους ανθρώπους. Και αν σήμερα βρισκόμαστε σ΄αυτήν την δυσάρεστη  και δύσκολη θέση, αυτό οφείλεται στο οτι τόσα χρόνια "ακουμπούσαμε" σε ανθρώπους, εξοστρακίζοντας τον Θεό από τη ζωή μας".

Στη συνέχεια ακολούθησε η παρουσίαση, σε μορφή DVD, του ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ του όλου ενοριακού έργου που πραγματοποιήθηκε την περσινή περίοδο.  
Ευθύς αμέσως το λόγο πήρε η υπεύθυνη κατηχήτρια, πρεσβυτέρα Χριστιάννα Γκισδάκη, η οποία και παρουσίασε το μικρό θεατρικό που έπαιξαν τα μέλη της Ενοριακής Νεανικής Ομάδος.
Πριν από τη λήξη της όλης εκδήλωσης, ο π. Γεώργιος ευλόγησε και εν συνεχεία έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα.
Με την παρουσία τους τίμησαν την μικρή γιορτή οι αιδεσιμ. Ιερείς π. Παναγιώτης Διαβάτης και π. Γρηγόριος Γκισδάκης. Ενώ εκ μέρους της τοπικής αυτοδιοίκησης συμμετείχαν οι περιφερειακοί σύμβουλοι κ.κ. Δημήτριος Πουλιέζος και Δημήτριος Κλουδάς, ο Δημοτικός σύμβουλος κος Αλέξανδρος Καρδαμίτσης, ο τοπικός σύμβουλος κος Γεώργιος Κουρής, ο πρόεδρος του αθλητικού Συλλόγου Ποταμού "Κεραυνός"και πρ. Δημοτικός Σύμβουλος κος Σπυρίδων Σκιαδόπουλος, ο καθηγητής Μουσικής του Ιονίου Πανεπιστημίου κος Ευστάθιος Μακρής καθώς και ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Ποταμού. Εκ μέρους των επισήμων σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε ο κος Πουλιέζος Δημήτριος. 


Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

KATI ... AΛΛΑΞΕ!
 
Τελικά ο ασυγκράτητος καταναλωτικός τρόπος ζωής, έχει (ή είχε) τέτοια δύναμη ώστε να αλλάζει και το βαθύτερο νόημα των μεγάλων Εορτών και Πανηγύρεων. Έτσι, για τους περισσοτέρους, ο ερχομός λ.χ. των Χριστουγέννων και γενικότερα του Αγίου Δωδεκαημέρου, σήμαινε και την έναρξη μιας σειράς εκδηλώσεων και προετοιμασιών, που στην ουσία ουδεμία (ή έστω ελάχιστη) είχαν με την "ρίζα" όλων των Εορτών.
Αρκετές ημέρες πριν ξημερώσει η 25η Δεκεμβρίου, όλες οι πόλεις άρχιζαν να φωταγωγούνται. Τα πολύχρωμα στολισμένα δένδρα έκαναν την εμφάνισή τους στους δρόμους, στις πλατείες. Ακόμη και στις αυλές των σπιτιών.
Κεράκια και φαναράκια δεξιά κι αριστερά. Τόνοι χρυσόσκονης σκορπίζονταν παντού. Πλούσιος ο χριστουγεννιάτικος διάκοσμος στις βιτρίνες των καταστημάτων. Αγώνας δρόμου για την εξασφάλιση μίας έστω θέσης σ' ένα κοσμικό εστιατόριο καθώς, πως ήταν δυνατόν να νοιώσει κανείς "Χριστούγεννα" (!) χωρίς εορταστικό "ρεβεγιόν"! Και όλα αυτά για  λίγα, μόλις, εικοσιτετράωρα, μέχρι και την Πρωτοχρονιά.
Και μετά τι; Τι άλλο, από μια απότομη βουτιά στο εσωτερικό κενό. Και πάλι, η θλίψη και η αγωνία κάνουν την εμφάνισή τους στα πρόσωπα των ανθρώπων. Και πάλι η μελαγχολία και η βαριεμάρα αρχίζουν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην συνέχιση της ζωής.
Ἀραγε τόσος κόπος, τόσες προετοιμασίες και τόσα έξοδα για κάτι που διαρκεί τόσο λίγο;
Τι φταίει; Τι άλλο, από το οτι τόσα χρόνια, στεκόμασταν στην επιφάνεια. Δεν μας ενδιέφερε να εισχωρήσουμε στο βάθος των αγίων γεγονότων
.
Και φέτος; Φέτος, που τα στολίδια ήταν πολύ λιγότερα από άλλες χρονιές; Φέτος, που οι εορταστικές εκδηλώσεις ήταν πολύ "χλιαρές"; Φέτος, που οι εκδρομικές εξορμήσεις ήταν και αυτές ελάχιστες; Φέτος, που οι βιτρίνες των περισσοτέρων καταστημάτων ήταν "στολισμένες" με μεγάλες και ευδιάκριτες πινακίδες, που έγραφαν "ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ" ή  "ΠΩΛΕΙΤΑΙ", ενώ στα υπόλοιπα που "έπαιζαν" τα τελευταία τους χαρτιά, οι "καταναλωτές" αρκέστηκαν στο "βλέπω και δεν αγγίζω";
Φέτος, οι άνθρωποι ένοιωσαν οτι όλα αυτά τα λαμπερά στολίδια, περιόριζαν την ορατότητά τους προς την σωστή κατεύθυνση του νοήματος των Εορτών.
Κατάλαβαν οτι τα Χριστούγεννα είναι κάτι πιο βαθὐτερο από από τα φωτάκια, τα φαναράκια, τις φάτνες, τα δώρα ...Είναι το σάλπισμα ενός σωτηρίου μηνύματος: "ΠΑΙΔΙΟΝ ΕΓΕΝΝΗΘΗΝ ΗΜΙΝ"!
Και αυτό το "ΠΑΙΔΙΟΝ", δεν είναι, παρά ο ΕΝΑΣ και ΜΕΓΑΛΟΣ  ΘΕΟΣ, που πήρε την απόφαση, να "ντυθεί" την ανθρωπίνη φύση και να επαναφέρει τον άνθρωπο στην αρχική τροχιά και τον σκοπό της δημιουργία του.
Γι΄αυτό και οι Ναοί μας, εφέτος, ήταν ασφυκτικά γεμάτοι από πιστούς. αι η παρουσία τους στις Ιερές Ακολουθίες, δεν ήταν μία απλή "παρακολούθηση" αλλά μία γνήσια "συμμετοχή".
Κατάλαβαν επιτέλους, οτι ο Χριστός μας, είναι η φωνή της ελπίδας, της σωτηρίας, της νίκης και του θριάμβου.
Όλες οι άλλες φωνές του κόσμου, που γαργαλούσαν τόσο μεθοδευμένα τ΄αυτιά μας, ήταν μία καλοστημένη απάτη, ένα τεράστιο ψεύδος, ένα ετοιμόρροπο οχυρό, πίσω από το οποίο καλύπτονταν  πάθη και  αδυναμίες.
Αλήθεια, φέτος τα Χριστούγεννα ήταν πολύ διαφορετικά! Κάτι ... άλλαξε!
Έσβησαν τα πολύχρωμα λαμπιόνια του κόσμου και φάνηκε το Φως του "ΠΑΙΔΙΟΥ". Αυτό το "ΦΩΣ" που δεν πρόκειται ποτέ να σβήσει!
 
                                                                                                                                    π. Γεώργιος
 


Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

>
Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΡΣΕΝΙΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
 

Με ιδιαίτερη κατάνυξη το ιστορικό μας προάστειο εόρτασε και φέτος τη μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Αρσενίου Μητροπολίτου Κερκύρας, με επίκεντρο τον επ΄ονόματι του Αγίου μικρό Ναΐσκο, που δεσπόζει στο άκρο του παλαιού χωριού. Παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, οι πιστοί κατέκλυσαν τον Ναό. Κάτω από το φως των κεριών και των κανδήλων, αφού ο Ναός στερείται ηλεκτροδοτήσεως, οι χριστιανοί προσευχήθηκαν στον δικό τους Άγιο, που τα μέσα του 10ου μ.Χ. αιώνος διετέλεσε ποιμενάρχης της νήσου.
Τόσο τον Μεγάλο Εσπερινό, όσο και τον Όρθρο και την πανηγυρική Θεία Λειτουργία τέλεσε ο εφημέριός μας, π. Γεώργιος. ο οποίος κατά το θείο κήρυγμα ανέφερε τα εξής:
"Είναι ευλογημένος ο τόπος εκείνος, που βγάζει αγίους. Και οι άγιοι είναι αυτοί που γίνονται αιτία ώστε να δοξολογείται το όνομα του αληθινού Θεού.
Ευλογημένος, όμως είναι και ο τόπος εκείνος, οπου ποιμαίνεται και διοικείται από αγίους ανθρώπους. Και έχουμε πει και άλλοτε, λέμε και σήμερα πως όταν ο Θεός θέλει να ευλογήσει έναν τόπο, στέλνει καλό και άγιο επίσκοπο και ενάρετο κυβερνήτη. Και αντιθέτως, αν θέλει να τιμωρήσει έναν τόπο, τότε επιτρέπει στον τόπο αυτό να βρεθεί κακός επίσκοπος και κακός κυβερνήτης.
Και είναι πολλά τα παραδείγματα μέσα στην ιστορία, που δικαιώνουν το λόγο αυτό.
Η πατρίδα μας, η Ελλάδα μας, θεωρείται και ονομάζεται αγιοτόκος. Και αυτό διότι όπου και αν σταθεί κανείς, σε όποιο μέρος και αν βρεθεί, ακόμα και στο πλέον απομακρυσμένο νησί, και μελετήσει την ιστορία τιυ, θα διαπιστώσει οτι αυτός ο τόπος έχει βγάλει αγίους, που κοσμούν το ουράνιο στερέωμα.
Και ερχόμεθα εδώ στο νησί μας, στην ωραία μας Κέρκυρα, που είναι πλούσια από φυσικές ομορφιές αλλά πιο πλούσια από πνευματικές ομορφιές και στολίδια. Και τα στολίδια αυτά είναι οι κατά καιρούς άγιες μορφές που πέρασαν στο διάβα της ιστορίας.
Πρωτοπόρος όλων ο Άγιός μας, ο Θαυματουργός Σπυρίδων, η Αγία Θεοδώρα Αυυγούστα, οι απόστολοι Ιάσων και Σωσίπατρος, η Αγία βασίλισσα Κερκύρα, οι ἀγιοι επτά Μάρτυρες η  εν Κερκύρα μαρτυρήσαντες αλλά και ο σήμερα τιμώμενος άγιος Αρσένιος, ο οποίος διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας.
Οι γονείς του Αγίου, ευσεβείς και φιλόθεοι, δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν για πάρα πολλά χρόνια. Γι΄αυτό και πρσηὐχοντο νηχθημερόν στο Θεό, να τους χαρίσει τέκνο. Και ο Θεός, αφού δοκίμασε την πίστη και την υπομονή τους, τους χάρισε τον Αρσένιον.
 
Απερίγραπτος η χαρά τους. Ακόμη, όμως, πιο απερίγραπτος η ευγνωμοσύνη τους προς τον Θεόν. Πίστευαν οτι το παιδί που είχαν στην αγκαλιά τους, ήταν παιδί του Αγίου Θεού. Γι΄αυτό και μόλις ο Αρσένιος έγινε τριών ετών, τον πήραν μαζί τους και τον οδήγησαν σε ένα μοναστήρι και το παρέδωσαν στους μοναχούς. Αυτοί δε αφού φὀρεσαν το μοναχικό σχήμα, μετ΄ολίγον εγκατέλειψαν τον μάταιο τούτο κόσμο, οδηγούμενοι εις τον επουράνιον θριαμβεύουσαν Εκκλησίαν.
Και ο νεαρός Αρσένιος προχωρώντας εις την εκμαθησιν των γραμμάτων μεγάλωνε, αναδεικνυόμενος ημέραν με την ημέραν όλο και πιο ενάρετος. Τις αρετές του αυτές εκτίμησε ένας Επίσκοπος της Σελεύκειας, και του έδωσε το της Ιερωσύνης χάρισμα.
 
Αλλά όπως ο ήλιος δεν μπορεί να κρύψει το φως του, έτσι και ο Ιερομόναχος Αρσένιος, όπου και αν βρισκόταν, εφωτίζετο από την χάριν του Θεού. Ευρισκόμενος, λοιπόν, εις την Κωνσταντινούπολιν, χειροτονείται Αρχιερεύς, εκλεγμένος να ποιμάνει την εκκλησίαν της Κερκύρας.
Έτσι πολύ γρήγορα η Κέρκυρα απέκτησε τον ποιμένα της. Ο Αρχιεπίσκοπος Αρσένιος γίνεται ο πατέρας των ορφανών, ο υπερασπιστής των χηρών, ο προστάτης των αδικουμένων, ο τροφέας των πεινασμένων, ο χορηγός των πτωχών, ο βοηθός των καταπονουμένων, η παράκλησις των ασθενών. Με λίγα λόγια, αναλώθηκε ψυχή τε και σώματι, όχι σε κοσμικές απολαύσεις και τιμές αλλά εις την διακονίαν του ποιμνίου του. Γι΄αυτό και ο Θεός, οχορηγός όλων των χαρισμάτων, τον στόλισε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Και μόνον η προσευχή του έφθανε ώστε δαιμονισμένοι να ελευθερώνονται και ασθενείς να ιατρεύονται.
Και τα χρόνια περνούσαν και ο άγιος πατήρ Αρσένιος, άρχισε να αισθάνεται το βάρος των χρόνων.
Η ψυχή, όμως, ουδέποτε γηράσκει και κυρίως η ψυχή εκείνη που παραμένει συνεχώς ηνωμένη μετά του Αληθινού Θεού. Ο άνθρωπος του Θεού δε υπολογίζει την κούραση, τον μόχθο, την δυσκολία και τους κινδύνους.
Ἐτσι και ο γέρος, πλέον, επίσκοπος Αρσένιος, μαθαίνοντας οτι οι σχέσεις Αυτοκράτορος και Κερκυραίων είχαν διασαλευθεί επικίνδυνα, λαμβάνει την απόφαση να καταλαγιάσει τον θυμόν του βασιλέως. Και μη λαμβάνοντας υπ' όψιν του το βαθύ γήρας, την μεγάλη απόσταση και τα μέσα της εποχής, όπως και τον δριμύ χειμώνα που κυλούσε, αποφάσισε να μεταβεί ο ίδιος εις την Βασιλεύουσαν. Και αφού κατόρθωσε να καταπραΰνει τον θυμόν του βασιλέως, ξεκίνησε τον δρόμον της επιστροφής, λαχταρώντας την ώρα και την στιγμήν που θα βρισκόταν και πάλι κοντά στο αγαπημένο του ποίμνιο, κοντά στα πνευματικά του παιδιά.
Φθάνοντας, όμως, στο νησί σκύρος, περιέπεσε σε ασθένεια, που το γέρικο κορμί δεν μπορούσε ν'αντιμετωπίσει.. Ήδη ο Θεός είχε στείλει το μήνυμα της αναχωρήσεως του Αρσενίου.
Και πλησιάζοντας στην Κόρινθο, ο ταπεινός Ιεράρχης της Κερκύρας, παρέδωσε την αγία του ψυχή εις τον Δημιουργόν Θεόν. Και ο αρχιεπίσκοπος  Αρσένιος κηδεύεται μακράν της αγαπημένης του νήσου.
Πως, όμως, ήτο δυνατόν οι Κερκυραίοι να ησυχάσουν, γνωρίζοντας οτι το άψυχο κορμί του επισκόπου τους ευρίσκετο σε άλλην γην; Γι΄αυτό και αποφασίζουν να μεταβούν στην Κόρινθο, προκειμένου να παραλάβουν τον προστάτη τους.
Οι Κορίνθιοι, γνωρίζοντας την αγιότητα του ανδρός και βλέποντας οτι επρόκειτο οι Κερκυραίοι να μεταβούν και να απαιτήσουν να παραλάβουν τον άγιον, από ζήλο σφοδρό, απέσπασαν κρυγίως μέρος από την γενειάδα του Αγίου, ως ευλογία.
Όμως φθάνοντας στο νησί και ανοίγοντας το φέρετρο, αντίκρυσαν οτι η γενειάδα του Αγίου, είχε και πάλι μεγαλώσει. Έτσι το σώμα του της Κερκύρας Ιεράρχου και πνευματικού πατρός Αρσενίου, κατετέθη ευλαβώς εις την γην όπυ τόσο πολύ ηγάπησε.
Και σήμερα, αδελφοί, τα χαριτόβρυτα λείψανά του κοσμούν την τοπική μας Εκκλησία.
Αυτού του αγίου ανδρός την μνήμη εορτάζουμε σήμερα. Αυτού του αγίου ανδρός την ιερά εικόνα καλούμεθα να προσκυνήσουμε. Αυτού του αγίου ανδρός την μεσιτεία προς τον Θεόν να ζητήσουμε. Αυτού του αγίου ανδρός η ευλογία να σκέπει και να φρουρεί όλους μας, το προάστειό μας, τις οικογένειές μας, το νησί μας και την πατρίδα μας.  Αμήν!".
 

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

ΤΑ ΜΕΛΗ
ΤΩΝ ΕΝΟΡΙΑΚΩΝ ΣΥΝΑΞΕΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
ΠΟΤΑΜΟΥ (Ε.Σ.Ε.Π.)
ΕΚΟΨΑΝ ΤΗΝ ΠΙΤΑ ΤΟΥΣ
 
Είναι γνωστό οτι από τον Οκτώβριο του 2010, ξεκίνησαν να λειτουργούν στην ενορία μας οι Ενοριακές Συνάξεις Ενηλίκων Ποταμού (Ε.Σ.Ε.Π.). Κάθε Δευτέρα απόγευμα και μετά την τέλεση της Μικράς Παρακλήσεως προς την Υπεραγία Θεοτόκο, τα μέλη των συνάξεων συγκεντρώνονται στην φιλόξενη και ζεστή αίθουσα του Ι. Ναού Αγίου Βαρβάρου. Εκεί συζητούν και αναπτύσσουν ποικίλα θέματα, πνευματικού και κοινωνικού χαρακτήρος.
Την Δευτέρα 14 Ιανουαρίου ε.ε. και παρά  δυσμενέστατες καιρικές συνθήκες, ορισμένα από τα μέλη συγκεντρώθηκαν για πρώτη φορά μετά την έλευση του νέου έτους, και αφού τέλεσαν την Μικρά Παράκληση, εντός του Ιερού Ναού, έκοψαν την πρωτοχρονιάτικη πίτα τους, την οποία πρωτίστως ευλόγησε ο υπεύθυνος των συνάξεων, π. Γεώργιος.
Κατά την συνάντηση αυτή τους δόθηκε η ευκαιρία να αναλύσουν θεολογικά την Εικόνα της Βαπτίσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.


Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ
ΕΝΟΡΙΑΚΗΣ ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΤΑΜΟΥ
(Ε.Ν.Ο.Π.)

v>                                      ΕΚΟΨΑΝ ΤΗΝ ΠΙΤΑ ΤΟΥΣ
 
Κάτι ιδιαίτερο συνέβει την Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013, στην μεγάλη αίθουσα του Ιερού Ναού Υπερ. Θεοτόκου  Ελεούσης Ποταμού.
Μετά την Θεία Λειτουργία στον Ι. Ναό του Αγίου Βαρβάρου, τα νεαρά μέλη που απαρτίζουν την Ενοριακή Νεανική Ομάδα Ποταμού (Ε.Ν.Ο.Π.) έκοψαν την πρωτοχρονιάτικη πίτα τους, καθώς ήταν η πρώτη συγκέντρωση μετά την είσοδο του νέου έτους.
Από ενωρίς στην αίθουσα αντηχούσαν χαρούμενα τραγούδια. Η κατηχήτρια, πρεσβυτέρα Χριστιάννα Γκισδάκη υποδέχθηκε με ιδιαίτερη αγάπη τα παιδιά, που με πολύ ενθουσιασμό βρίσκονταν και πάλι στο δικό τους αγαπημένο και ζεστό χώρο.
Τα παιδιά άρχισαν αμέσως τα μεταξύ τους πειράγματα έως οτου ο πνευματικός της ομάδας, π. Γεώργιος, τα κάλεσε να καθήσουν και να παρακολουθήσουν με προσοχή όλα όσα επρόκειτο να τους πει.
Πράγματι όλα τα παιδιά με ενδιαφέρον άκουσαν από τον Ιερέα για την σημασία που έχει η κοπή της βασιλόπιτας αλλά και από που προήλθε το έθιμο αυτό. Επικεντρώθηκε στην ασκητική και λιτή ζωή του Μ. Βασιλείου, όπως επίσης και στο σπουδαίο πνευματικό και κοινωνικό του έργο, καταλήγοντας στην αξία της προσευχής και στο πνευματικό καθήκον που έχει ο κάθε χριστιανός ν΄απευθύνεται εις τον Θεόν  κάθε  φορά που αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία ή πειρασμό.
Μετά τα σύντομα λόγια του, τα κάλεσε να σταθούν γύρω από το μεγάλο τραπέζι προκειμένου να τελέσουν την μικρή ακολουθία και την κοπή της πίτας, μετά το πέρας της οποίας όλα τα παιδιά δέχθηκαν τις όμορφες ευχές της κατηχήτριάς τους.
Οι ωραίες στιγμές, όμως, δε σταμάτησαν στο σημείο αυτό, καθώς η οικονόμος τη ενορίας, κα Ευτυχία, είχε φροντίσει για ένα μικρό πρόγευμα με σουβλάκια, τυροπιτάκια, λουκανοπιτάκια, τηγανιτές πατάτες και χυμούς.
Τα παιδιά ενθουσιασμένα αποχώρησαν από τον χώρο, μια και η ώρα είχε ήδη περάσει, δίνοντας ραντεβού για την επόμενη Κυριακή.
 
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΙ ΜΑΣ ΦΙΛΟΙ!!!
ΜΑΘΗΜΑΤΑ
ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ
 
Η Εκκλησία μας κατανοώντας πλήρως την δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι οικογένειες, αποφάσισε να συμβάλλει με τον δικό της τρόπο, ανακουφίζοντας τους γονείς εκείνους που αδυνατούν, πλέον, τα παιδιά τους να παρακολουθούν φροντιστηριακά μαθήματα σε ιδιωτικές σχολές.
 Έτσι από τον περασμένο Δεκέμβριο ξεκίνησαν να παραδίδονται  Μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας Αγγλικής γλώσσης, στην αίθουσα του Ι. Ναού Αγίου Βαρβάρου Ποταμού, κάθε Τετάρτη 5:00 -6:00 μ.μ. και κάθε Σάββατο 10:00 -11:00 π.μ.
Ομοίως εντός των επόμενων ημερών θα ξεκινήσουν ενισχυτικά μαθήματα διδασκαλίας Ελληνικής γλώσσης. 
Θα πρέπει να σημειωθεί οτι και στις δύο περιπτώσεις τα μαθήματα παραδίδονται εντελώς δωρεάν από έμπειρους καθηγητές που με δική τους πρωτοβουλία εντάχθηκαν στην εθελοντική ομάδα της ενορίας μας. 
Μόνο αν πιστέψουμε στην αξία του εθελοντισμού θα μπορέσουμε να διανύσουμε αυτή την πολύ δύσκολη, για όλους μας, περίοδο με τις λιγότερες απώλειες.
Η Εκκλησία πρωτοστατεί στον αγώνα αυτό. 

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

ΣΤΑ ΡΕΙΘΡΑ ΤΟΥ ... ΠΟΤΑΜΟΥ
 
Με ξεχωριστή μεγαλοπρέπεια εορτάσθηκε στο προάστειό μας η μεγάλη Δεσποτική εορτή της Βαπτίσεως του Κυρίου και Θεού Ιησού Χριστού.
Η πανηγυρική Θεία Λειτουργία τελέστηκε στον ιστορικό Ιερό Ναό Υπερ. Θεοτόκου Ελεούσης, οπου οι πιστοί γέμισαν ασφυκτικά το εσωτερικό αλλά και τον αύλειο χώρο του Ναού.
Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο πολιός και ταπεινός λευίτης πρωτοπρεσβύτερος π. Αλέξανδρος Τόμπρος ο οποίος μαζί με τον εφημέριο, πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο, τέλεσαν και την ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού, επάνω στην εξέδρα που είχε στηθεί προ ημερών και αναλόγως στολιστεί, εντός του Ναού.
Εν συνεχεία σχηματίσθηκε πομπή. οπου υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής Κ. Κορακιάνας, οι πιστοί οδηγήθηκαν στο γραφικό ενετικό γεφύρι, οπου τελέστηκε και η ακολουθία του αγιασμού των Υδάτων.
Δύο ήταν οι τολμηροί που αψηφώντας τα κρύα νερά του ποταμού κολύμπησαν προκειμένου να πιάσουν τον Τίμιο Σταυρό. Σημαντικό ήταν οτι οι πιστοί κατέκλυσαν την παραποτάμια οδό. Παρόντες στην τελετή ήταν ο Δήμαρχος Κερκύρας, κ. Ιωάννης Τρεπεκλής καθώς και δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι.











 

















 


Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ  ΦΑΡΜΑΚΟ
 
Ένας νέος πήγε μια μέρα σ΄ ένα γέροντα θείο του και αγανακτισμένος του είπε οτι από κάποιον, που τον έβρισε, θ΄ απαιτούσε να του ζητήσει δημόσια συγγνώμη.
Αγαπητό μου παιδί, του λέει ο θείος του, άκουσε τη συμβουλή του θείου σου, που σ'αγαπά. Η ύβρις μοιάζει με τη λάσπη επάνω σε ένα ρούχο. Είναι πιο εύκολο να την βουρτσίση κανείςς, όταν στεγνώσει και ξεραθεί, παρά όταν είναι νωπή. Περίμενε λοιπόν να ηρεμήσετε κι οι δυό σας, και τότε θα αντιληφθής οτι τα πράγματα θα διορθωθούν καλύτερα και ευκολώτερα.
Διαφορετικά, να είσαι βέβαιος οτι η κατάσταση θα χειροτερεύσει και σεις θα καταλήξετε σε μεγαλύτερο καυγά. Ο νέος ακολούθησε την σοφή συμβουλή του θείου του. Την άλλη μέρα, εκείνος που τον είχε βρίσει, ήλθε μόνος του και του ζήτησε συγγνώμη.
Αδελφέ μου,
Πρέπει πια να το καταλάβουμε όλοι. Με τον θυμό βλάπτουμε και τον εαυτό μας και τους άλλους. Αντίθετα με την ανεξικακία και την πραότητα κερδίζουμε και στη γη και στους Ουρανούς. Μας υπόσχεται ο Κύριος:"Μακάριοι οι πραείς, οτι αυτοί κληρονομήσουσι την γην" (Ματθ. ε΄5).
 
Νικαίας Γεωργίου (+)

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ Ε. Ν. Ο. Π.
 
Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορεί στο προάστειό μας, και όχι μόνο, το πρώτο ημερολόγιο της Ενοριακής Νεανικής Ομάδας Ποταμού (Ε.Ν.Ο.Π.). Πρόκειται για μία πρωτοβουλια των ιδίων των παιδιών, προκειμένου να συλλέξουν χρήματα για την εκδρομή λήξης της κατηχητικής περιόδου, που θα γίνει, πρώτα ο Θεός, εκτός Κερκύρας  κατά τον μήνα Ιούνιο.
 







Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ
ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
 Mε λαμπρότητα τελέστηκε η Πρωτοχρονιάτικη Θεία Λειτουργία στον ιστορικό Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής και Αγίου Βαρβάρου Ποταμού. Αρκετοί πιστοί προσήλθαν στην τέλεση του Ιερού Μυστηρίου, οπου και διαβάστηκε το Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Ν ε κ τ α ρ ί ο υ.
 Στο τέλος ακολούθησε η Δοξολογία για την είσοδο στο Νέο Έτος.