Απίθανη ιστορία: “Το κήρυγμα έγινε…”

Posted by katixitiko.gr

Από τον ΘεοΦάνης Δημητριάδης

Ξεμάκραιναν αρκετά πλέον από την απόμακρη σκήτη τους. Μπροστά τους άρχισαν να διακρίνονται τα πρώτα σπίτια από την πολυάνθρωπη μεγαλούπολη που ήταν κι ο προορισμός τους.
Βάδιζε μπροστά ο Γέρον­τας με το ραβδί του και πίσω ακολουθούσε ο υποτακτικός. Ο δεύτερος δεν πολυήξερε τον σκοπό της καθόδου τους στην πόλη. Δεν τον πολυενδιέφερε άλλωστε. Αυτός ακολουθούσε τον Γέροντα και υπάκουε. Βέβαια κάτι του είχε αναφέρει, ότι επρόκειτο, όπως κι άλλη φορά έκαναν στο παρελθόν, να συνδυάσουν την εξασφάλιση μερικών αναγκαίων προμηθειών τους μαζί με κάποια ιεραποστολική περιοδεία και κήρυγμα.

Σε λίγη ώρα μπήκαν μέσα στην πολυσύχναστη πόλη. Κόσμος πολύς! Κι αυτοί, ολόκληρη την ημέρα με το βλέμμα χαμηλωμένο, με το νού συγκεντρωμένο, επισκέφθηκαν καταστήματα, α­­γόρασαν προιόντα, επικοινώνησαν με διά­φορους ανθρώπους. Σοβαροί, α­­πλοί, ταπεινοί, προσεκτικοί σε κάθε τους βήμα, σε κάθε τους κίνηση, εξασφάλισαν όλες τις προμήθειές τους, αλλά κήρυγμα δεν έκαναν. Ο ήλιος πη­ρε να γέρνει στη δύση του. Κι αυτοί πήραν τον δρόμο της επιστροφής για την απόμακρη ησυχαστική γωνιά τους. Τότε ήταν που ο υποτακτικός πήρε τον λόγο για πρώτη φορά και ρώτησε τον Γέροντα:
–Το κήρυγμα πότε θα γίνει; Που;
Κι ο Γέροντας απάντησε:
–Το κήρυγμα έγινε!
–Πότε; Που; ξαναρώτησε έκπληκτος ο υποτακτικός.
–Δεν το κατάλαβες; Δεν το κατάλαβες! Κι όμως έγινε! Η παρουσία μας ήταν το κήρυγμα. Η στάση μας. Η αναστροφή μας.
Και δεν ήταν καθόλου υπερβολικός ο Γέροντας. Πράγματι. Η απλότητά τους, η σεμνότητά τους, η σοβαρότητά τους· τα γεμάτα καλοσύνη και ιλαρότητα πρόσωπά τους ήταν ένα ζωντανό κήρυγμα για τους κατοίκους της μεγαλούπολης.
Πόσο δίκιο είχε ο Γέροντας και ως προς τη δράση του και ως προς την ερμηνεία της! Γιατί το δυνατότερο κήρυγμα το δίνει το παράδειγμα. Πάντοτε οι άνθρωποι, ειδικά όμως στις ημέρες μας, είναι πολύ κουρασμένοι από μεγάλα λόγια και υποσχέσεις. Ζητούν α­πεγνωσμένα έργα· παράδειγμα· υπό­δειγμα βίου.