«Θέλω κι εγώ το αγαπημένο μου τραγούδι να διδάσκεται στα Θρησκευτικά κ.κ. Φίλη και Μπέγζο!»

 

• Από  Desk Vimaorthodoxias

του Γιώργου Θεοχάρη

Διαμαρτυρία του ΒΗΜΑΤΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ προς Υπουργό κ.Φίλη και καθηγητή κ.Μπέγζο

«Το μπαρ “το ναυάγιο”»
Κύριε Υπουργέ, κύριε Καθηγητά,
Επιτρέψτε μου με αυτό το άρθρο να σας εκφράσω την διαμαρτυρία μου, γιατί δεν συμπεριλάβατε στο νέο πρόγραμμα θρησκευτικών το αγαπημένο μου τραγούδι.

Πρόκειται για το τραγούδι «το μπαρ “το ναυάγιο”», με στίχους και μουσική της Αρλέτας, το οποίο, όπως είδα με λύπη μου, δεν έχει περιληφθεί στο πλουσιότατο ρεπερτόριο των τραγουδιών που θα διδαχθούν τα παιδιά μας με τα νέα θρησκευτικά.
Κι όμως οι στίχοι του τραγουδιού είναι καταπληκτικοί:
«Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
Βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν άγιο...
Του είπά παππούλη τι ζητάς εδώ
Δεν είναι μέρος για έναν άγιο αυτό
μου λέει, τέκνον κάνεις μέγα λάθος
εδώ είναι ο φόβος των ανθρώπων και το πάθος
Κοίταξε γύρω του στεγνούς και μεθυσμένους
και μου είπε “εγώ τους αγαπάω τους κολασμένους”
αν θες ν' αγιάσεις πρέπει ν' αμαρτήσεις
Ε κι αν προλάβεις, ας μετανοήσεις
Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
Βρέθηκα να τα πίνω μ έναν άγιο
καθότανε στο διπλανό σκαμπό...
Στο τέλος πλήρωσε και το λογαριασμό».
Όπως ίσως γνωρίζετε, το τραγούδι αυτό έχει μία ιστορία, ιδιαίτερα ελκυστική: όπως κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο τον Απρίλιο του 2015 με αφορμή την κοίμηση του Αγιορείτη Γέροντα Ιερόθεου, η Αρλέτα εμπνεύστηκε το τραγούδι αυτό από τον παλαιό αυτόν Αγιορείτη που ενσάρκωνε μέχρι το θάνατό του τη ζωντανή σύγχρονη ιστορία του Αγίου Όρους, που έβγαινε από μία μακρά περίοδο παρακμής για να γνωρίσει ημέρες άνθισης και πνευματικής ανάπτυξης.
Το τραγούδι αυτό έχει όλες τις προϋποθέσεις που θέτετε για τη διδασκαλία των θρησκευτικών:
1. Είναι πολυπολιτισμικό. Πιάνει και τους αγίους, πιάνει και τους αγιορείτες, πιάνει και αυτούς που τα πίνουν, πιάνει και τους ξενύχτηδες, πιάνει και τους μπαρόβιους. Τέτοιο εύρος πολιτισμών νομίζω δεν πιάνει κανένα από τα τραγούδια που θα διδαχθούν.
2. Είναι ανεξίθρησκο και ανεκτικό: αφού ο «άγιος» «κοίταξε γύρω του στεγνούς και μεθυσμένους και μου είπε εγώ τους αγαπάω τους κολασμένους»! Δεν μπορεί κανείς να το κατηγορήσει για προσηλυτισμό (στον οποίο αναφέρθηκε ο κ. Μπέγζος).
3. Δεν κάνει κατήχηση ούτε θεολογία (θυμίζουμε ότι ο κ. Μπέγζος δήλωσε: «Τα θρησκευτικά δεν είναι κατήχηση ούτε θεολογία»).
4. Ρίχνει γέφυρες (να χρησιμοποιήσουμε μία έκφραση πάλι του κ. Μπέγζου) μεταξύ «αγίων» και «κολασμένων».
5. Δεν είναι σκοταδιστικό ούτε οπισθοδρομικό, όπως είναι π.χ. το «Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου…», όταν ψάλλεται όπως γράφηκε, δηλαδή με το «νίκας τοις βασιλεύσει» (όχι τοις «ευσεβέσι»).
6. Είναι ελκυστικό και συντελεί στο να διδάσκονται θρησκευτικές αλήθειες «με σύγχρονες παιδαγωγικές μεθόδους και όχι μετατρέποντας την αίθουσα σε κάποιου είδους άμβωνα» (για να χρησιμοποιήσουμε κομμάτι από την ομιλία του Υπουργού στη Βουλή).
7. Έχει και ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό: ο τίτλος του («το μπαρ το ναυάγιο») ταιριάζει πολύ καλά και περιγράφει την σημερινή κατάσταση της ελληνικής παιδείας, που έχει ναυαγήσει, αλλά ποτέ δεν χάνει την ελπίδα της για αλλαγή, για ένα καλύτερο μέλλον.
Είναι φανερό ότι «το τραγούδι αυτό τα έχει όλα και συμφέρει», για να μπει στα νέα θρησκευτικά.
Παρότι λοιπόν είμαι κάθετα αντίθετος με την μορφή που θέλετε να δώσετε στο μάθημα των θρησκευτικών, σας παρακαλώ, εφόσον παρόλα αυτά προχωρήσετε στην εφαρμογή των νέων προγραμμάτων, να συμπεριλάβετε και το τραγούδι της Αρλέτας, το τραγούδι του Αγιορείτη Γέροντα Ιερόθεου, ενός Γέροντα που ποτέ του δεν προσπάθησε να διδάξει κανέναν, αλλά πάντοτε δίδασκε με τη σιωπή, την ανοχή, την αφάνεια και το παράδειγμά του.