Aγαπητοί φίλοι καλώς ήλθατε στο ιστολόγιο της Ενορίας μας.
Δυστυχώς ή ευτυχώς η τεχνολογία εισήλθε για τα καλά στη ζωή μας. Έτσι κι εμείς, αν και αρχάριοι, αναγκαζόμεθα να την χρησιμοποιήσουμε. Πολύτιμος βοηθός σ΄αυτό το εγχείρημα, το πνευματικό μας παιδί, Δημήτρης Λαθούρης, εκπαιδευτικός σε σχολική κοινότητα των Αθηνών.
Μέσα από εδώ θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε την όμορφη και ιστορική περιοχή μας, με τις παραδόσεις και τα έθιμα αλλά κυρίως  το πολυποίκιλο ενοριακό έργο που, χάριτι Θεού, επιτελείται στην όμορφη αυτή γωνιά της Αρχόντισσας του Ιονίου.
Σε όλους μας τους αναγνώστες ευχόμεθα εκ μέσης καρδίας κάθε ευλογία του Θεού.

π. Γεώργιος


ΤΟ ΠΡΟΑΣΤΕΙΟ ΜΑΣ

Το ιστορικό προάστειο του Ποταμού Κερκύρας βρίσκεται σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα του νησιού. Είναι από τα παλαιότερα και ομορφότερα χωριά της Κερκύρας. Παλαιότερα υπήρξε η έδρα ενός ιδιαιτέρου Δήμου, των Ποταμογειτόνων, που αποτελούσαν οι εξής συνοικισμοί: Άγ. Ιωάννης, Άφρα, Αλεπού, Γουβιά, Κοντόκαλι, Ευρωπούλοι, Κανάλια, Κυρά Χρυσικού και Τρίκλινο. Το 1915 ο Ποταμός προσαρτήθηκε στο Δήμο Κερκυραίων.
Η ονομασία του προέρχεται από το ποτάμι της περιοχής, που αποτελεί τον γεωφυσικό σχηματισμό της ευρύτερης περιοχής που δέχεται τα όμβρια ύδατα της Μέσης Κέρκυρας. Έτσι δημιουργείται ένα καταπληκτικό περιβάλλον μοναδικού κάλλους και σπουδαίας οικολογικής αξίας. Η ύπαρξή του είναι γνωστή από πολύ παλιά και πηγάζει από τα χωριά Βαρυπατάδες, Καλαφατιώνες και Άφρα. Το μήκος του είναι περίπου 3,5 χιλιόμετρα. Όμως πλωτό είναι κατά τα τελευταία 2,5 χιλιόμετρα ως την εκβολή του στην "Μπούκα" των Αλυκών Ποταμού. Σε περιόδους έντονων βροχοπτώσεων πλημμυρίζει.
Το ποτάμι αποτελεί πηγή ζωής για όλη την περιοχή. Ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε η συμβολή του στην επιβίωση του πληθυσμού κατά τα δύσκολα χρόνια της Ιταλογερμανικής κατοχής.
Τις δύο όχθες του ποταμού ενώνει η γέφυρα του Ασυρμάτου, αρχιτεκτόνημα της Ενετικής περιόδου.

Το ιστορικό προάστειο του Ποταμού κοσμούν οι δύο περικαλλέστατοι Ιεροί Ναοί: Ζωοδόχου Πηγής - Αγίου Βαρβάρου και Υπεραγίας Θεοτόκου Ελεούσης.

 

 

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ

ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΑΡΒΑΡΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΙΤΟΥ

 

 

Αποτελεί κτίσμα των αρχών του 16ου αιώνος και βρίσκεται στο κέντρο του ιστορικού προαστείου, στο παλαιό τμήμα. Έχει έκταση 155 τ. μ. και στην νοτία πλευρά του υπάρχει εξωνάρθηκας 47 τ. μ. με 9 καμάρες - βόλτα.







 

 

Βορειοδυτικά και πολύ πλησίον του Ναού υπάρχει πυργοειδές κωδωνοστάσιο ύψους 35 μέτρων, κτίσμα του 1605.

 Ο Ιερός Ναός αποτελεί ένα  στολίδι για την περιοχή όχι τόσο για την αρχιτεκτονική του, όσο για τον εσωτερικό του διάκοσμο. Πραγματικό μικρό μουσείο με σπουδαίες εικόνες, κυρίως του Χρυσολορά αλλά και πολλές αργυρές κανδήλες, κατασκευής του 17ου αιώνος.

 

 Η αρχική τιμή του Ναού ήταν αφιερωμένη στην Παναγία, Ζωοδόχο Πηγή, λόγω ενός θαύματος της Θεοτόκου, η ανάμνηση του οποίου εορτάζεται και σήμερα με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια. (Σχετικά με το θαύμα θα αναφερθούμε αναλυτικά σε επόμενη ανάρτησή μας).
Το θαύμα αυτό της Παναγίας πρέπει να εντοπίζεται προ του 1542,διότι τότε, περίπου έγινε η αφιέρωση του Ναού και στον άγιο Βάρβαρο τον Πενταπολίτη και Μυροβλήτη.
Μάλιστα υπάρχει γραπτή μαρτυρία η οποία αναφέρει τα εξής: "Στα 1542 ένας καπετάνιος Σκλαβούνος αρρώστησε και βλέπει στον ύπνο του τον Άγιο Βάρβαρο, που του λέει αν θέλει να γίνει καλά να έλθει στον τάφο του. Ο καπετάνιος πήγε και αφού θεραπεύθηκε, πήρε το λείψανο του Αγίου Βαρβάρου, με σκοπό να το μεταφέρει, με το πλοίο του, στη Ρώμη. Περνώντας για την Ιταλία, αγκυροβόλησε κοντά στο προάστειο της Κερκύρας, Ποταμός. Εκεί ο Άγιος θεράπευσε ένα παράλυτο παιδί, από την οικογένεια Σουβλάκη. Με παράκληση των κατοίκων του χωριού, ο καπετάνιος έβγαλε το άγιο λείψανο στην ακτή, οπου οι άρρωστοι έτρεξαν και βρήκαν τη γιατρειά τους".
Οι Ποταμίτες προς τιμήν του Αγίου ανακαίνισαν τον αρχικό Ναό της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία ολοκληρώθηκε μαζί με το κτίσιμο του κωδωνοστασίου το 1605.