Γάμος και βάφτιση μαζί;
- Πηγή: agiameteora.net
Αρχίζει και γίνεται συνηθισμένο αυτό που μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν τελείως αδιανόητο. Οι μελλόνυμφοι στέλνουν στους συγγενείς και φίλους τους το προσκλητήριο για το γάμο τους, στο όποιο συμπεριλαμβάνουν και πρόσκληση για τη βάπτιση του παιδιού τους, που θα επακολουθήσει μετά από το γάμο.
Βέβαια καλό είναι οι άνθρωποι να θέλουν να βαπτίζουν τα παιδιά τους, και μάλιστα να τα βαπτίζουν με σαφή γνώση της μεγάλης και σωτήριας αλλαγής την όποια υφίσταται ο άνθρωπος που βγαίνει χριστιανός, άνθρωπος καινούργιος, αναγεννημένος και φωτεινός μέσα από τα αγιασμένα ύδατα της κολυμβήθρας της Εκκλησίας μας.
Καλό και άγιο είναι οι νέοι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν οικογένεια, να πηγαίνουν στην Εκκλησία, να παίρνουν την ευλογία της, να δέχονται τη Χάρη του Θεού και έτσι να αρχίζουν την κοινή πορεία τους, την κοινή ζωή τους. Έτσι να αρχίζουν την κοινή ζωή τους, που καρπός της είναι το παιδί, τα παιδιά, που θα έλθουν στον κόσμο και θα γεμίσουν με χαρά το σπίτι τους και τις καρδιές τους. Αλλά όταν μετά το γάμο ακολουθεί αμέσως η βάπτιση, η κοινή ζωή άρχισε πριν από το γάμο. Και δεν είναι καθόλου σωστό αυτό.
Το μυστήριο της ζωής, το όποιο διακονούν οι σύζυγοι με την κοινή ζωή τους, είναι Υπέροχο, μοναδικό. Κρατούν στα χέρια τους κάτι που έρχεται ως καρπός της αγάπης τους και συγχρόνως ως δώρο του Θεού, κάτι ανεπανάληπτο στον κόσμο μια ανθρώπινη ζωή, μια εικόνα του Θεού, μια αθάνατη ψυχή, που την άξια της δεν μπορεί να ισοφαρίσει όλος ο κόσμος! Είναι κάτι μεγάλο και συγκλονιστικό είναι κάτι θεϊκό, έλεγε ένας νέος πατέρας. Θεϊκό πράγματι! Γι’ αυτό και απαιτεί δύναμη για να το σηκώσεις, θέλει Χάρη Θεού για να το τολμήσεις, προϋποθέτει δέσμευση για να το κρατήσεις. Ναι! Δεν είναι κάτι απλό, στο όποιο μπορείς πρόχειρα, βιαστικά και επιπόλαια να προχωρείς. Πρέπει να έχεις δικαίωμα να το κάνεις.
Το δικαίωμα αυτό σου το δίνει ο γάμος. Είναι Μυστήριο ο γάμος, είναι ιερή Ακολουθία, στην όποια παρίσταται ορατώς ο Χριστός, που πήγε και στο γάμο της Κανά και άρχισε από εκεί τα θαύματα τα καταπληκτικά και αποδεικτικά της θεότητας του. Τίμησε τον γάμο, τον ανέδειξε Μυστήριο, ανέβασε την οικογένεια σε δεσμό ιερό. Κάθε φορά που γίνεται γάμος, και πάλι ορατώς παρίσταται ο Χριστός, και ο Ίδιος στην πραγματικότητα τέλει το Μυστήριο διά των ιερέων.
Είναι μεγάλη χαρά να έλθουν στο γάμο σου οι συγγενείς και οι φίλοι σου και να σου ευχηθούν να είναι η νέα σου ζωή χαρούμενη και ευτυχισμένη. Είναι όμως πολύ μεγαλύτερη χαρά και ευλογία να έλθει ο Χριστός στο γάμο σου και ’Εκείνος να ευλογήσει την καινούργια σου ζωή. ’Εκείνος δίνει στους νεόνυμφους την αληθινή χαρά και την παντοδύναμη χάρη του, τούς οπλίζει με δύναμη να αντέξουν και στις δυσκολίες που θα φέρει ασφαλώς η ζωή, τούς ευλογεί να αποκτήσουν παιδιά, να τα αναθρέψουν σωστά, να γίνουν ο αληθινός πλούτος και η χαρά του σπιτιού τους. Το λένε σαφώς οι Ευχές του Μυστηρίου.
Ο Κύριος είπε: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιώ. ιε' 5). Χωρίς τη δική μου Χάρη τίποτε δεν μπορείτε να πετύχετε, ούτε μικρό ούτε μεγάλο. Πολύ περισσότερο, χωρίς τη δική του ευλογία δεν μπορεί κανείς να υπηρετήσει σωστά το μυστήριο της ζωής. Είναι τόσο μεγάλο αυτό, που προϋποθέτει άλλο Μυστήριο, το Μυστήριο του Γάμου. Δεν μπορεί κανείς να μετάσχει στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας αν προηγουμένως δεν έχει ζήσει το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Δεν μπορεί κάποιος να τελέσει το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας αν δεν έχει προηγηθεί το Μυστήριο της Ιεροσύνης, αν δεν είναι ιερέας του Θεού, που με κανονική χειροτονία έλαβε «την της ιερατείας χάριν». Χωρίς τις προϋποθέσεις αυτές, χωρίς την ειδική Χάρη του Θεού, οι πράξεις που αναφέραμε συνιστούν βεβήλωση, ενώ αποτελούν μοναδικής αξίας δωρεά, όταν γίνουν με την ευλογία του Θεού.
Αυτό συμβαίνει και με την απόκτηση των παιδιών. Όταν έρχεται κανονικά μετά το γάμο ένα παιδί, είναι ευλογία και χαρά. Περιμένουμε παιδί, λένε, και φωτίζονται τα πρόσωπα εκείνων που λαχταρούν σύντομα να γίνουν γονείς. Αν όμως δεν έγινε ακόμη ο γάμος, τότε μια κυοφορία βάζει σε ταλαιπωρία τους υπεύθυνους. Το κρύβουν, ντρέπονται να το πουν και στους πολύ δικούς τους, σε πολλές δε περιπτώσεις δυστυχώς καταφεύγουν στην απάνθρωπη λύση: Δεν αφήνουν το κυοφορούμενο έμβρυο να γεννηθεί. Το ένα μεγάλο λάθος το «διορθώνουν» με άλλο, επίσης βαρύ και μεγάλο και θανάσιμο αμάρτημα. Και δεν ησυχάζουν οι ψυχές τους παρά μόνο με τη μετάνοια.
Τώρα τελευταία όμως φαίνεται να μην ενοχλεί ένα παιδί πριν από το γάμο. Και τι έγινε; Θα παντρευτούμε αργότερα. Και θα το βαπτίσουμε τότε. Ναι. Να παντρευτείτε, οπωσδήποτε να παντρευτείτε, έστω αργότερα. Και να το βαπτίσετε, έστω τότε. Ούτε εσείς ανύπαντροι, αστεφάνωτοι γονείς, ούτε το παιδάκι σας αβάπτιστο και αμύρωτο. Είναι καλό να διορθώσετε το λάθος σας. Θα ήταν όμως πολύ καλύτερο να μην είχε γίνει καθόλου το λάθος. Γι’ αυτό και χρειάζεσθε και ένα άλλο Μυστήριο έκτος από τα Μυστήρια του Γάμου και του Βαπτίσματος. Χρειάζεσθε και το Μυστήριο της Μετάνοιας και ιεράς Εξομολογήσεως. Εκεί διορθώνονται όλα. Καθαρίζονται οι ψυχές και ηρεμούν οι συνειδήσεις.
«Τοις πάσι χρόνος και καιρός τω παντί πράγματι υπό τον ουρανόν. Καιρός του τεκείν και καιρός του αποθανείν», λέγει ο αιώνιος λόγος του Θεού (Εκκλ. γ’ 1-2). Το καθετί στον καιρό του. Για καθετί που γίνεται κάτω από τον ουρανό, υπάρχει ο ορισμένος χρόνος. Είναι ορισμένος ο καιρός που θα γίνει ο τοκετός, όπως ορισμένος είναι και ο χρόνος του θανάτου. Ας συγκρατούνται οι νέοι. Δύσκολη άλλα ωραία αρετή η αγνότητα. Να ζήσουν χωρίς τραύματα την πιο όμορφη ώρα της ζωής τους, την ώρα του γάμου τους. Και όλα κατόπιν θα έλθουν φυσιολογικά και ευλογημένα. Με τη σειρά που ο Θεός όρισε. Και τότε θα είναι πιο αληθινά, πιο χαρούμενα, διότι θα είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, που καταξιώνει και κάνει ευτυχισμένο τον άνθρωπο.
Καλό και άγιο είναι οι νέοι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν οικογένεια, να πηγαίνουν στην Εκκλησία, να παίρνουν την ευλογία της, να δέχονται τη Χάρη του Θεού και έτσι να αρχίζουν την κοινή πορεία τους, την κοινή ζωή τους. Έτσι να αρχίζουν την κοινή ζωή τους, που καρπός της είναι το παιδί, τα παιδιά, που θα έλθουν στον κόσμο και θα γεμίσουν με χαρά το σπίτι τους και τις καρδιές τους. Αλλά όταν μετά το γάμο ακολουθεί αμέσως η βάπτιση, η κοινή ζωή άρχισε πριν από το γάμο. Και δεν είναι καθόλου σωστό αυτό.
Το μυστήριο της ζωής, το όποιο διακονούν οι σύζυγοι με την κοινή ζωή τους, είναι Υπέροχο, μοναδικό. Κρατούν στα χέρια τους κάτι που έρχεται ως καρπός της αγάπης τους και συγχρόνως ως δώρο του Θεού, κάτι ανεπανάληπτο στον κόσμο μια ανθρώπινη ζωή, μια εικόνα του Θεού, μια αθάνατη ψυχή, που την άξια της δεν μπορεί να ισοφαρίσει όλος ο κόσμος! Είναι κάτι μεγάλο και συγκλονιστικό είναι κάτι θεϊκό, έλεγε ένας νέος πατέρας. Θεϊκό πράγματι! Γι’ αυτό και απαιτεί δύναμη για να το σηκώσεις, θέλει Χάρη Θεού για να το τολμήσεις, προϋποθέτει δέσμευση για να το κρατήσεις. Ναι! Δεν είναι κάτι απλό, στο όποιο μπορείς πρόχειρα, βιαστικά και επιπόλαια να προχωρείς. Πρέπει να έχεις δικαίωμα να το κάνεις.
Το δικαίωμα αυτό σου το δίνει ο γάμος. Είναι Μυστήριο ο γάμος, είναι ιερή Ακολουθία, στην όποια παρίσταται ορατώς ο Χριστός, που πήγε και στο γάμο της Κανά και άρχισε από εκεί τα θαύματα τα καταπληκτικά και αποδεικτικά της θεότητας του. Τίμησε τον γάμο, τον ανέδειξε Μυστήριο, ανέβασε την οικογένεια σε δεσμό ιερό. Κάθε φορά που γίνεται γάμος, και πάλι ορατώς παρίσταται ο Χριστός, και ο Ίδιος στην πραγματικότητα τέλει το Μυστήριο διά των ιερέων.
Είναι μεγάλη χαρά να έλθουν στο γάμο σου οι συγγενείς και οι φίλοι σου και να σου ευχηθούν να είναι η νέα σου ζωή χαρούμενη και ευτυχισμένη. Είναι όμως πολύ μεγαλύτερη χαρά και ευλογία να έλθει ο Χριστός στο γάμο σου και ’Εκείνος να ευλογήσει την καινούργια σου ζωή. ’Εκείνος δίνει στους νεόνυμφους την αληθινή χαρά και την παντοδύναμη χάρη του, τούς οπλίζει με δύναμη να αντέξουν και στις δυσκολίες που θα φέρει ασφαλώς η ζωή, τούς ευλογεί να αποκτήσουν παιδιά, να τα αναθρέψουν σωστά, να γίνουν ο αληθινός πλούτος και η χαρά του σπιτιού τους. Το λένε σαφώς οι Ευχές του Μυστηρίου.
Ο Κύριος είπε: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιώ. ιε' 5). Χωρίς τη δική μου Χάρη τίποτε δεν μπορείτε να πετύχετε, ούτε μικρό ούτε μεγάλο. Πολύ περισσότερο, χωρίς τη δική του ευλογία δεν μπορεί κανείς να υπηρετήσει σωστά το μυστήριο της ζωής. Είναι τόσο μεγάλο αυτό, που προϋποθέτει άλλο Μυστήριο, το Μυστήριο του Γάμου. Δεν μπορεί κανείς να μετάσχει στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας αν προηγουμένως δεν έχει ζήσει το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Δεν μπορεί κάποιος να τελέσει το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας αν δεν έχει προηγηθεί το Μυστήριο της Ιεροσύνης, αν δεν είναι ιερέας του Θεού, που με κανονική χειροτονία έλαβε «την της ιερατείας χάριν». Χωρίς τις προϋποθέσεις αυτές, χωρίς την ειδική Χάρη του Θεού, οι πράξεις που αναφέραμε συνιστούν βεβήλωση, ενώ αποτελούν μοναδικής αξίας δωρεά, όταν γίνουν με την ευλογία του Θεού.
Αυτό συμβαίνει και με την απόκτηση των παιδιών. Όταν έρχεται κανονικά μετά το γάμο ένα παιδί, είναι ευλογία και χαρά. Περιμένουμε παιδί, λένε, και φωτίζονται τα πρόσωπα εκείνων που λαχταρούν σύντομα να γίνουν γονείς. Αν όμως δεν έγινε ακόμη ο γάμος, τότε μια κυοφορία βάζει σε ταλαιπωρία τους υπεύθυνους. Το κρύβουν, ντρέπονται να το πουν και στους πολύ δικούς τους, σε πολλές δε περιπτώσεις δυστυχώς καταφεύγουν στην απάνθρωπη λύση: Δεν αφήνουν το κυοφορούμενο έμβρυο να γεννηθεί. Το ένα μεγάλο λάθος το «διορθώνουν» με άλλο, επίσης βαρύ και μεγάλο και θανάσιμο αμάρτημα. Και δεν ησυχάζουν οι ψυχές τους παρά μόνο με τη μετάνοια.
Τώρα τελευταία όμως φαίνεται να μην ενοχλεί ένα παιδί πριν από το γάμο. Και τι έγινε; Θα παντρευτούμε αργότερα. Και θα το βαπτίσουμε τότε. Ναι. Να παντρευτείτε, οπωσδήποτε να παντρευτείτε, έστω αργότερα. Και να το βαπτίσετε, έστω τότε. Ούτε εσείς ανύπαντροι, αστεφάνωτοι γονείς, ούτε το παιδάκι σας αβάπτιστο και αμύρωτο. Είναι καλό να διορθώσετε το λάθος σας. Θα ήταν όμως πολύ καλύτερο να μην είχε γίνει καθόλου το λάθος. Γι’ αυτό και χρειάζεσθε και ένα άλλο Μυστήριο έκτος από τα Μυστήρια του Γάμου και του Βαπτίσματος. Χρειάζεσθε και το Μυστήριο της Μετάνοιας και ιεράς Εξομολογήσεως. Εκεί διορθώνονται όλα. Καθαρίζονται οι ψυχές και ηρεμούν οι συνειδήσεις.
«Τοις πάσι χρόνος και καιρός τω παντί πράγματι υπό τον ουρανόν. Καιρός του τεκείν και καιρός του αποθανείν», λέγει ο αιώνιος λόγος του Θεού (Εκκλ. γ’ 1-2). Το καθετί στον καιρό του. Για καθετί που γίνεται κάτω από τον ουρανό, υπάρχει ο ορισμένος χρόνος. Είναι ορισμένος ο καιρός που θα γίνει ο τοκετός, όπως ορισμένος είναι και ο χρόνος του θανάτου. Ας συγκρατούνται οι νέοι. Δύσκολη άλλα ωραία αρετή η αγνότητα. Να ζήσουν χωρίς τραύματα την πιο όμορφη ώρα της ζωής τους, την ώρα του γάμου τους. Και όλα κατόπιν θα έλθουν φυσιολογικά και ευλογημένα. Με τη σειρά που ο Θεός όρισε. Και τότε θα είναι πιο αληθινά, πιο χαρούμενα, διότι θα είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, που καταξιώνει και κάνει ευτυχισμένο τον άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου