Οι ανθρώπινες αγάπες και οι έρωτες έχουνε κορεσμό. Κάποια στιγμή όσοι είχαν πιαστεί στα δίχτυα των ομολογούνε: «βαρέθηκα».
Επίσης φοβούνται κάπως οι άνθρωποι και λένε: «Θα παντρευτώ και θα περάσω τόσα χρόνια συνέχεια με τον ίδιο άνθρωπο;Δεν θα βαρεθώ;».
Ως επακόλουθο αυτού λένε: «Να παντρευτούμε πιο μεγάλοι (σε πιο προχωρημένη ηλικία) για να μην βαρεθούμε» και…κάτι τέτοιες θεωρίες.
Αλλά αυτά είναι, θα λέγαμε, γελοία, ανόητα πράγματα.
- Γιατί;
- Διότι οι άνθρωποι που τα λένε αυτά δεν γνωρίζουν τον σκοπό του γάμου. Δεν έχουν καταλάβει ότι αυτή η αρχική σαρκική αγάπη, η ακόμη και η ψυχική αγάπη, που τους ένωσε, (αυτό, που λέμε έρωτας), πρέπει μέσα στο γάμο να μεταστραφεί, να υπερβαθεί και να γίνει πνευματική αγάπη. Οπότε μετά η ένωση είναι αιώνια, είναι αδιάσπαστη, διότι είναι Αγιοπνευματική ένωση-αγάπη.