Επισκέπτες του χώρου μας

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016


Ἐπιτέλους ἔγινε νόμος ὁ …ὑπόνομος



Γράφει ὁ Ἠλιάδης Σάββας, Δάσκαλος
Συγχαρητήρια στὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων γιὰ τὸ ἀναμενόμενο χριστουγεννιάτικο δῶρο πρὸς τὸν ἑλληνικὸ λαό. Αἰῶνες τώρα τὸ περίμενε ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία, καταπιεζόμενη ἀπὸ συντηρητικές, ὀπισθοδρομικές, ἀφιλάνθρωπες καὶ ἀνεγκέφαλες ἰδεοληψίες. Παραδόσεις καὶ ἤθη καὶ ἔθιμα συμπεπλεγμένα μὲ σύνδρομα κατωτερότητας, μὲ στενοκεφαλιά, οἱ ὁποῖες δὲν διέθεταν, ἐπαναλαμβάνω αἰῶνες τώρα, λίγη φαιὰ οὐσία, λίγη ἀνθρωπιὰ τέλος πάντων, γιὰ νὰ δοῦν κατάματα τὸ πρόβλημα κάποιων συνανθρώπων τους καὶ νὰ δείξουν τὴν ἀνάλογη ἀγάπη. Ὅμως ἡ θεὰ τύχη ἔφερε ἔτσι τὰ πράγματα ὥστε μὲ τὰ κατάλληλα πρόσωπα καὶ στὴν κατάλληλη ὥρα νὰ φέρει τὸ ποθητὸ ἀποτέλεσμα.
Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν εἶναι κανεὶς εὐχαριστημένος. Οἱ βουλευτές, οἱ ὁποῖοι θὰ πᾶνε τώρα μὲ ἥσυχη τὴ συνείδησή τους στὰ χωριά τους, νὰ γιορτάσουν τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο καὶ στὶς καρδιές τους, ἀφοῦ ἔκαναν μιὰ τεράστια φιλανθρωπία μὲ τὴν ψῆφο τους. Αὐτοὶ ποὺ «ἐξυπηρετήθηκαν» μὲ τὸ ἀποτέλεσμα καὶ ἀναθάρρησαν ἐπιτέλους, καθὼς ἀπαξίωνε ἡ κοινωνία μιὰ ζωὴ τὶς προτιμήσεις τους καὶ τὰ καπρίτσια τους καὶ δὲν ἤθελε νὰ τὰ ἀναγνωρίσει ἐπίσημα καὶ θὰ νοιώσουν ἐπιτέλους ἄνθρωποι ἰσότιμοι καὶ κάτι παραπάνω. Ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ἄσχετα ἂν εἶναι βαφτισμένοι ἢ ἀβάπτιστοι, ἂν εἶχαν λόγο ἢ ὑποχρέωση ἐκ τῆς θέσεώς τους καὶ τῆς ἰδιότητάς τους νὰ...
μιλήσουν ἢ νὰ ἀντιδράσουν, ἂν συμφωνοῦν ἢ διαφωνοῦν μὲ τὸ ἀποτέλεσμα, θὰ συνεχίσουν ἥσυχοι πλέον τὴ ζωή τους, διότι τοὺς πῆραν τὸ κεφάλι τόσον καιρὸ τὰ μέσα ἐπικοινωνίας μ` αὐτὸ τὸ θέμα.
Ὅλα πῆγαν καλὰ λοιπὸν καὶ ὅλοι συνήργησαν ἀναλόγως, γιὰ νὰ φυσήξει αὐτὸς ὁ εὐωδιαστὸς ἀέρας μέσα στὸν ἱερὸ χῶρο τῆς Βουλῆς ἀλλὰ καὶ σ` ὅλη τὴν Ἑλλάδα. Ἀπὸ δῶ καὶ πέρα ὅλα θὰ πᾶνε πολὺ καλύτερα. 

Εἶναι προφανὲς πὼς ἔχει νὰ συνεχίσει τὸ ἔργο της ἡ Βουλή. Μὲ σημαντικότερα θέματα. Διότι αὐτὴ εἶναι ἡ ἀποστολή της. Πρῶτα νὰ συμπληρώσει τὰ ὅποια κενὰ αὐτοῦ το νόμου, ποὺ εἶναι ἐλλιπὴς καὶ νὰ προχωρήσει σὲ ἱερότερες καὶ παλικαρίσιες ἀποφάσεις. Νὰ σκεφτεῖ τί θὰ γίνει καὶ μὲ τὰ αἰτήματα ἄλλων συμπολιτῶν μας. Ὑπάρχουν κάποιοι, ποὺ ἔχουν ἀδυναμία  στὰ παιδιά. Τὰ ἀγαποῦν τόσο πολύ, μέχρι τρέλας καὶ δὲν ἀντέχουν  χωρὶς αὐτά. Περιμένουν τὴ σειρά τους νὰ ζητήσουν ἀπὸ τὴ Βουλή, γιὰ  νὰ ψηφιστεῖ νόμος καὶ γὶ` αὐτούς, ὥστε νὰ ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ τὰ κάνουν δικά τους, ὅποια τοὺς ἀρέσουν καὶ ὅποτε θέλουν. Νὰ τὰ ἀγκαλιάζουν, νὰ τὰ χαϊδεύουν, νὰ τὰ πηγαίνουν ἐλεύθερα στὰ σπίτια τους γιὰ φιλοξενία, καθόσον εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ ἀρετὴ τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων, νὰ τὰ παίρνουν στὰ κρεβάτια τους, γιὰ νὰ τὰ δείχνουν τὴν ἀγάπη τους, ὅπως αὐτοὶ πολὺ καλὰ γνωρίζουν. Τὸ ἔχουν μεγάλο πόθο αὐτό, ἔχουν μεγάλο καημὸ καὶ πρέπει ἡ Βουλὴ νὰ τὸ σεβαστεῖ, ὡς ὄργανο τοῦ Κράτους, ποὺ δείχνει φοβερὴ κατανόηση στὰ προβλήματα τῶν πολιτῶν. Ἐλπίζουν καὶ εἶναι βέβαιοι πὼς δὲν θὰ ἀδικηθοῦν, ἀφοῦ ἔχει ἀνάλογο προηγούμενο ἡ ὑπόθεση.

Ἀκόμη, πληροφορηθήκαμε πὼς ὑπάρχει καὶ μιὰ ἄλλη ἀξιοσέβαστη μερίδα συμπολιτῶν μας, μὲ ἐπιθυμίες καὶ γοῦστα λίγο πιὸ ζωηρά, θὰ λέγαμε. Αὐτοὶ δὲ ζητᾶνε πολλά, ἀπ` ὅ,τι μάθαμε. Αὐτοὶ ἀγαπᾶνε τὰ ζῶα. Τὰ ἀγαπᾶνε ὅμως παθιασμένα. Εἶναι ξετρελαμένοι μαζί τους. Τὸ μυαλό τους καὶ ἡ καρδιὰ τοὺς εἶναι κολλημένα σ` αὐτά. Ἴσως εἶναι πιὸ συνεσταλμένοι ἀπὸ τοὺς ἄλλους, διότι φοβοῦνται μὴν παρεξηγηθεῖ αὐτὴ ἡ ὑπερβολικὴ ἀγάπη τους, ἡ λίγο παράξενη καὶ δὲν μπορέσει νὰ γίνει κατανοητή. Ἂν ἦταν δυνατὸν νὰ βρεθοῦν κάποιοι βουλευτές, νὰ τοὺς συναντήσουν, νὰ ἀκροαστοῦν τὸν πόνο τους καὶ τὸν καημό τους καὶ νὰ δρομολογήσουν κάτι καὶ γὶ` αὐτούς. Νὰ ὑποβάλουν ὑπόμνημα στὴ Βουλή. Ἔστω νὰ μποροῦν νὰ τὰ συμπεριλάβουν  μὲ κάποιο ἰδιωτικὸ συμφωνητικὸ στὴν ἰδιοκτησία τοὺς ἀρχικὰ καὶ στὴ συνέχεια θὰ ἀνοίξει ὁ δρόμος καὶ γιὰ τὴ συμβίωση καὶ γιὰ τὸ γάμο, γιατί ὄχι; Εἶναι πολὺ αἰσιόδοξοι πὼς θὰ λυθεῖ τὸ θέμα καὶ δὲν ἔχουν ἄδικο. Ὁ ἀέρας τῆς ἐλευθερίας  πνέει τόσο  δυνατός, ποὺ κοντεύει νὰ μᾶς πνίξει καὶ δὲ θὰ γίνει πραγματικότητα τὸ ὄνειρό τους;

Πιθανὸν νὰ ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι συμπολίτες μας ποὺ ἔχουν κι αὐτοὶ κάτι νὰ ζητήσουν παρόμοιο. Δὲν ἔχει πέσει στὴν ἀντίληψή μας. Τοὺς προτείνουμε ὅμως νὰ μὴν τὸ βάλλουν κάτω. Ἃς ἀφήσουν τὶς ντροπὲς καὶ τὶς φοβίες κι ἃς τρέξουν, πρὶν εἶναι πολὺ ἀργά. Τώρα. Τώρα εἶναι ὁ καιρός. Τρέξτε, μὴ χάσετε τὴν εὐκαιρία. Τὸ μαγαζὶ ἔχει ἀπ` ὅλα τα εἴδη καὶ τὰ δίνει σὲ τιμὴ εὐκαιρίας.

Ἠλιάδης Σάββας
Δάσκαλος
Κιλκίς, 24-12-2015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου