ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΥΜΝΗΣΩΜΕΝ ΠΙΣΤΟΙ

Ο μικρός και γραφικότατος λοφίσκος του Αγίου, Θαυματουργού και Ιαματικού Παντελεήμονος Ποταμού, πλημμύρισε και φέτος από πιστούς που προσήλθαν προκειμένου να συμμετάσχουν στις εορταστικές Ιερές Ακολουθίες επί τη μνήμη του αγαπημένου Αγίου μας. Το μικρό ενοριακό εκκλησάκι, περιτριγυρισμένο από δεκάδες κυπαρίσσια έγινε το επίκεντρο τόσο της παραμονής όσο και της κυριωνύμου εορτίου ημέρας. Τον σύντομο θείο λόγο κήρυξε ο εφημέριός μας, π. Γεώργιος, ...αναφερόμενος στην μεταστροφή του Αγίου Παντελεήμονος στον χριστιανισμό αλλά και στην μεταστροφή στην ορθή πίστη και ορθή ζωή που οφείλει ο κάθε χριστιανός απέναντι του Δημιουργού Θεού.

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΠΟΤΑMOY

Παρά τον καύσωνα της ημέρας, δεκάδες προσκυνητές ανηφόρισαν το μικρό και απότομο μονοπατάκι που οδηγεί στο γραφικό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, στον ομώνυμο λοφίσκο του προαστίου μας.

Κηδεία ἢ ἀποκαΐδια; Περίφροντις ταχτοποίηση ἢ περιφρονητικὴ «σταχτοποίηση»;

Κηδεία ἢ ἀποκαΐδια; Περίφροντις ταχτοποίηση ἢ περιφρονητικὴ «σταχτοποίηση»;

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης, Δάσκαλος

Ἡ ἑλληνικὴ λέξη «κηδεία» ἑρμηνεύεται στὰ ἔγκυρα λεξικὰ ὡς «ἐκφορὰ νεκροῦ, ταφή, ξόδι», ὅπου «ξόδι» σημαίνει ἔξοδος, (ἐξ – ὁδεύω) δηλαδή, ἀναχώρηση ἀπὸ αὐτὴν τὴ ζωὴ γιὰ τὴν ἄλλη. Λέξη τοῦ γλωσσοπλάστη λαοῦ, ἡ ὁποία ταυτίζεται νοηματικὰ μὲ τὴν ὀνομασία: «Ἐξόδιος Ἀκολουθία», ὅπως τὴν ὀνομάζει ἡ Ἐκκλησία. Τὸ δὲ ρῆμα «κηδεύω» σημαίνει στὴν πρώτη του ἔννοια φροντίζω, κατόπιν ἐνταφιάζω καὶ ἐπίσης δίνω σὲ γάμο. Ἀκόμη καὶ τὸ ρῆμα «κήδω, κήδομαι» ἔχει τὴν ἔννοια τοῦ φροντίζω. Οὕτως ἢ ἄλλως ὅμως καὶ τὰ δυὸ ρήματα ἐτυμολογικὰ παράγονται ἀπὸ τὴ λέξη «κῆδος», ποὺ σημαίνει «φροντίδα».

ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΕ ΧΑΡΑ

 

        Χαρά και συγκίνηση μας γέμισε η επίσκεψη στην ενορία μας προσώπων αγαπημένων. Σήμερα είχαμε την ιδιαίτερη τιμή να φιλοξενήσουμε, έστω και για λίγο, πιστούς από το χωριό Τρύφο της Αιτωλοακαρνανίας, με επικεφαλής τον καλό και ταπεινό τους λευίτη, π. Θεόδωρο.      

        

Δέν ὑπάρχει λόγος ταραχῆς

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Γιατρέ μου, λέει μέ ἔκδηλη ἀνησυχία ἡ ἄγρυπνη μάνα. Τό παιδί μου ἀπό χτές τό βράδυ κοιλοπονάει συνέχεια.

Μή φοβᾶστε, ἀπαντάει μέ σιγουριά ὁ γιατρός. Ὅλα θά πᾶνε καλά. Τί σόϊ καθηγητής εἶμαι ἐγώ. Ἐγώ εἶμαι ὁ πρῶτος καί ἀλάθητος γιατρός σέ ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη. Οἱ διαγνώσεις μου δέν μποροῦν νά ἀμφισβητηθοῦν ἀπό κανέναν. Ἠρεμῆστε. Δέν ὑπάρχει λόγος ταραχῆς.

Μετά ἀπό λίγες ὧρες ἐπανέρχεται ἡ μάνα συνοδεύοντας τό δωδεκάχρονο παιδί της. Γιατρέ μου, τό παιδί ἔκανε τώρα καί ἐμετό. Ὁ κοιλόπονος δέν σταματάει. Τί ἔχει τό παιδί μου;

Ὁ ἀλάθητος γιατρός ἐξετάζει ἀπό θρόνου ἐπηρμένου τό παιδί καί ἀπαντάει: Μή ταράζεσθε. Μιά ἁπλῆ γαστρεντερίτιδα εἶναι ὅλο κι ὅλο. Μέ λίγο πιλαφάκι, μέ κανέναν φιδέ καί μέ μιά θερμοφόρα στήν κοιλιά, ὅλα θά πᾶνε μιά χαρά. Δέν ὑπάρχει λόγος ταραχῆς.

Η ΜΙΚΡΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΣΤΟ ΓΡΑΦΙΚΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΤΑΜΙΑ ΟΔΟ

Οι υψηλές θερμοκρασίες, τελικά, δεν στάθηκαν αφορμη να καμθεί η ανάγκη εκκλησιασμού στο γραφικό ναΰδριο των Αγίων Αναργύρων, που βρίσκεται στην παραποτάμια οδό. Πολλοί πιστοί από τις γύρω περιοχές προσήλθαν με κατάνυξη και ευρισκόμενοι σχεδόν όλοι εκτός του ναϊσκου, λόγω στενότητος χώρου , συμμετείχαν στην Θεία Λατρεία. Μετά το πέρας της Ευχαριστιακής συνάξεων πολλές κυρίες είχαν προετοιμάσει γλυκίσματα τα οποία και διενεμήθηκαν μαζί με τον καφέ.

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΡΒΑΡΟΥ

 Τελέσθηκε με την πρέπουσα τάξη η Ιερά Αγρυπνία επί τη μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΒΑΡΒΑΡΟΥ του Πενταπολίτου και Μυροβλήτου την 22αν του μηνός Ιουνίου, στον ομώνυμο ιστορικό Ιερό Ναό του προαστίου μας. Ως γνωστόν η ενορία μας πανηγυρίζει την 15ην Μαΐου την ανάμνηση του θαύματος του Οσίου, δηλαδή την ίαση του παραλυτικού νέου της οικογενείας Σουβλάκη, κατά τον 16ο αιώνα. Την 23η Ιουνίου η Εκκλησία μας τιμά την μνημη του Αγίου Βαρβάρου. Πέρσι τη αυτή ημέρα αντιπροσωπεία της ενορίας μας είχε μεταφέρει το απότμημα της κάρας του Οσίου στο χωρίο Τρύφο της Αιτωλοακαρνανίας, οπου εκεί βρίσκεται και κενός τάφος του Αγίου.