ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

ΕΖΗΣΑΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΩΝ Ε.Ν.Ο.Π.

      Η Κυριακή ξεκίνησε όπως κάθε φορά για τα μέλη των Ενοριακών Νεανικών Ομάδων Ποταμού. Θεία Λειτουργία, συμμετοχή στα Άχραντα Μυστήρια και μέτά πρωινό με γάλα και έγευστα κουλουράκια. Ακολούθησε παιχνίδι στο προαύλιο του Ναού της Ελεούσης, έως ότου χτύπησε η καμπάνα για την έναρξη των Κατηχητικών συνάξεων.

     Η συνάντηση ζωντανή, όπως πάντα με πολλές απορίες. Μετά το πέρας της διαλογικής συζήτησης ακολούθησε το μικρό πρόγευμα με καλοψημένα τοστ και χυμούς. Όλοι απόρησαν πως και η συνάντηση τέλειωσε τόσο γρήγορα. Όμως στην πραγματικότητα δεν είχε τελειώσει.

    Η κατηχήτρια πρεσβυτέρα Χριστιάννα είχε φροντίσει από μέρες πριν, ορισμένα από τα παιδιά των ομάδων να επισκεφθούν το παλαιό αρτοποιείο (το μοναδικό σήμερα στο προάστιο) κου Κώστα Παπαδόπουλου, ο οποίος με ιδιαίτερη ευγένεια καλωσόρισε τα παιδιά και τους συνοδούς τους.

     Αμέσως ο ηλικιωμένος αρτοποιός άρχισε να ομιλεί για την ιστορία του φούρνου του, που ξεκινά από το 1923, όταν ο πρόσφυγας , απο το Ικόνιο, πατέρας του έφθασε στο νησί μας προκειμένου να βρεί μια νέα φιλόξενη πατρίδα και να συνεχίσει εκεί την υπόλοιπη ζωή του, φέρνοντας και την οικογένειά του.

     Κατά την διήγηση αυτή όλοι αντικρύσαμε πολλές φορές να βουρκώνουν τα μάτια του, ενθυμούμενος τις παλαιές δύσκολες εκείνες ημέρες.

      Ακολούθως μας ξενάγησε στο μικρό εργαστήρι οπου από τα ξημερώματα κάθε πρωί παρασκευάζει το ψωμί και τα αρτοποιήματα των Ποταμιτών. Μας εξήγησε με τρόπο απλό όλα τα στάδια της παρασκευής του ψωμιού, από τη στιγμή που το αλεύρι με το νερό και τη μαγιά θα μπούν στο μεγάλο αναδευτήριο μέχρι τη στιγμή που ολόζεστο θα τοποθετηθεί στα παλαιά ράφια.

      Ένας λόγος του  παρεξένεψε όλους μας :"ο φούρναρης δεν δικαιούται να αρρωστήσει. Ακόμη και με σαράντα πυρετό οφείλει να  βρίσκεται στο πόστο του῾ .

      Πριν αναχωρήσουμε μας προσέφερε μικρά ψωμάκια αλλά και πεντανόστιμα κουλούρια που είχε φροντίσει να παρασκευάσει ειδικά για εμάς.